Zoals je hopelijk weet ben ik een taalfreak. Het liefste doe ik alles in onze eigen Nederlandse taal. Waar ik van mening ben dat wij een mooie taal hebben. Al is het Engels natuurlijk helemaal in. Op de basisschool heb ik zo goed als geen Engels gehad, waardoor ik op de middelbare school wat achterstand had. Maar, nu komt het. Door het hebben van verschillende buitenlandse penvrienden en wat oefening in de vakantie is mijn Engels toch een stuk opgekrikt.

Hoe is het voor mij om een vreemde taal te spreken?

Alle eerste keren zijn eng. Zo ook om voor het eerst tegen een vreemde te moeten praten in een andere taal. Het grootste deel wat mijn angst voedt is de onzekerheid. Gaat de ander mij snappen? Gebruik ik de juiste woorden? Ik kan een heel zenuwachtig gevoel hebben wanneer ik iets moet vragen. Deze vakantie gingen veel dingen als vanzelf. Zo had ik eens een gesprekje op straat, maar ook in de supermarkt is het handig. Die vrouw begon al te zuchten als ze De Telegraaf voorbij zag komen.

Autisme en de drang om het goed te doen

Falen mag absoluut niet. Herken jij dit bij jou kind? Ik vond het ongelooflijk moeilijk om te horen dat ik iets verkeerd had gedaan. Het liefste zou ik alles tot de bodem toe uitzoeken. Zo wist ik dat het goed was en liet ik niets aan het toeval over. Gelukkig is dat een beetje over. Nu vind ik het vooral leuk om dingen uit te zoeken. Dit gedrag resulteerde echter wel in dat ik het mezelf moeilijk maak. Gelukkig ben ik mij daar nu bewuster van.

Wat doe je als de ander je niet begrijpt?

De kampwinkel is een mooie manier om langzaam te beginnen praten in een andere taal. Je begint met Hello en gaat weg met Thank you very much. Good bye. Daartussen hoef je niets te zeggen en je kijkt op het schermpje wat je dient te betalen. In de supermarkt kun je ook een stapje verder gaan. Twee jaar terug werd ik gevraagd waarom ik een Spaanse en een Nederlandse krant kocht. Zodoende legde ik uit dat ik woordjes markeer om te kunnen vertalen. Leuke manier om te leren. Als de ander het niet begrijpt, dat is een dingetje. Ik zou zeker proberen om de ander het te laten snappen. Hetzij met gebaren. Anders weet ik het ook niet meer en klap ik waarschijnlijk dicht.

Al met al vind ik dat ik trots op mezelf mag zijn. Ik heb nog nooit zoveel Engels gesproken als de vakantie van dit jaar.
Gaat het jou gemakkelijk af om een buitenlandse taal te spreken?
Share this post♡